W Polsce mamy już dwa rodzaje suszy – glebową i hydrologiczną. Pierwszy rodzaj występuje wtedy gdy zaczynają cierpieć uprawy, natomiast drugi kiedy spadają przepływy w rzekach. Wyróżnia się także suszę hydrogeologiczna, występującą wtedy kiedy zaczynają się obniżać zasoby wód podziemnych. Na razie są one bezpieczne, trzeba jednak działać aby wodę w przyrodzie zatrzymać.
Tworzone przez człowieka zbiorniki retencyjne zaburzają przepływy wody w rzece, niszcząc ekosystem. Powoduje to że nie ma jej ani w lasach ani w rolnictwie. Obieg wody w przyrodzie powinna regulować sama przyroda. Wodę z opadów najskuteczniej przetrzymują torfowiska i mokradła, korzystają na tym rośliny dzikie jak i uprawne. Z tych naturalnych zbiorników woda jest filtrowana do wód podziemnych, z nich zasilane są rzeki, następnie woda paruje, z nich tworzą się chmury i deszcz. W Chinach świetnie sprawdza się koncepcja miasta gąbki, które zatrzymuje, oczyszcza i rozsącza wodę w sposób naturalny.
Rozwiązaniem na oszczędną gospodarkę zasobami wodnymi jest bezorkowa technologia upraw lub uprawa roślin lepiej radzących sobie z suszą. Należy jednak pamiętać, że produktywność roślin zależy od procesów w których woda uczestniczy (otwieranie szparek i pobieganie dwutlenku węgla). Dążmy do maksymalizacji pobierania wody przez roślinę wykonując poniższe czynności:
- regularne wapnowanie i utrzymanie pH gleby w przedziale odpowiednim dla danej uprawy łagodzi skutki suszy i minimalizuje stratę składników pokarmowych. Pozwala tworzyć strukturę gruzełek oraz próchnicy gleby, zwiększając trwałość upraw,
- użyźnianie gleby, dbanie o zawartość próchnicy, która utrzymuje wodę w glebie,
- dostarczanie makro i mikroskładników roślinom,
- wzrostu wydajności fotosyntezy, poprzez kontrolę niedoboru magnezu. Niedobór tego składnika przejawia się poparzeniami liści wystawionych na promieniowanie słoneczne,
- eliminacja nadmiernej ilości jonów glinu i wodoru w roztworze glebowym, które ograniczają swobodny rozwój korzeni, powodując ich karłowacenie.
- nawożenie siarką – niedobór tego składnika prowadzi do zaburzenia procesu fotosyntezy i aktywności aparatów szparkowych, ograniczone jest utrzymanie odpowiedniego poziomu wody w tkankach roślin. Siarka wpływa na wzrost tolerancyjności roślin na stres np. wahania temperatury czy niedobór wody
Dbajmy o rośliny tak aby strefa korzeniowa roślin (głównie pionowy zasięg) umożliwiał pokrycie zapotrzebowania na wodę (zasięg do głębszych warstw profilu glebowego).