Kiedy myślimy o opłacalności uprawy najczęściej bierzemy pod uwagę azot, traktując go jako główny czynnik plonotwórczy. Często zapominamy, że składnikiem najważniejszym warunkującym wysoki plon w pierwszej kolejności jest woda, a zaraz za nią odczyn gleby regulowany przez nawozy wapniowe. Zwracając uwagę na zakwaszenie pól należy ograniczyć dawki azotowe do wymaganych (czyli ściśle określonych wg badań gleby) oraz regularnie kontrolować pH gleby.
Do uregulowania odczynu można stosować kredę jeziorną, odpady poprodukcyjne (cukrownicze) lub najczęściej używanie wapna pochodzące z przerobu skał wapiennych (wapna tlenkowe, węglanowe, dolomitowe).
Wapno tlenkowe potrzebuje najmniej czasu na hydrolizę czyli działa najszybciej, ich reaktywność jest równa 100%. Jednakże polecamy je głównie na gleby ciężkie, gleby lekkie mogą ulec przesuszeniu lub może dojść do wyniszczenia mikroorganizmów.
Wapna węglanowe są bezpieczną formą odkwaszenia gleby, ich reaktywność zależy od stopnia rozdrobnienia, waha się w przedziale od 70 do 90%. Im mocniej rozdrobnione wapno – poniżej 90 mikronów (np. miałka forma wapna, przypominająca mąkę) tym szybciej nastąpi podniesienie pH gleby.
Wapna dolomitowe są to wapna zawierające magnez i wapń. Np. odmiana 03 wapna mówi nam o najwyższej zawartości magnezu >20%. Cechuje je niższa reaktywność, można ją zwiększyć poprzez stosowanie mączek dolomitowych.
Kreda jeziorna jest wapnem węglanowym, powstałym z martwej roślinności na dnie jezior. Charakteryzuje się szybkim działaniem i 100% reaktywnością.
Wapna defekacyjne (cukrownicze) lub wapna posodowe najczęściej zawierają >20% CaO, cechuje je wyższa wilgotność produktu i niższa cena.
